From Paradise to Sin City

Hoi allemaal,
Zijn we weer! Het is nu vrijdag 25 september (gefeliciteerd met je verjaardag Yente!) en we gaan weer even een paar dagen terug in de tijd.

Op dinsdag 22 september zijn we gestart met een overheerlijk ontbijt in het dorpje Williams, bij het Pine Country Restaurant. Als je ooit in de buurt van Williams bent: aanrader! Vandaag gaan we naar Page, Arizona en we hadden de route zo uitgedokterd dat we weer via het Grand Canyon national park konden rijden, nu langs de andere kant van de "south rim". Ook daar zijn meerdere uitzichtpunten en het lijkt wel of ze steeds spectaculairder worden. Er kwam onweer aan, maar we hebben best nog wat mooie plaatjes kunnen schieten. O ja, we hebben het nog wel even benauwd gehad de afgelopen week! Misschien kun je je nog herinneren dat we tijdens onze vorige reis naar de VS last hebben gehad van een "shutdown", een soort staking van de Amerikaanse overheidsinstellingen, waarbij ook alle nationale parken tijdelijk gesloten worden. En nu dreigt er verdorie weer zo'n shutdown! Dat heeft natuurlijk consequenties voor veel mensen, maar zeker ook voor toeristen. Het lijkt er gelukkig op dat we deze keer de dans ontspringen pfff....

Afijn... Op naar het stadje Page, waar we ook 2 nachten blijven. Nadat de indianen in het best nog wel recente verleden massaal zijn afgeslacht door ons bleekgezichten hebben dezelfde bleekgezichten uiteindelijk wat gebieden"geschonken" aan de indianen en het gebied rondom het stadje Page behoort toe aan de Navajo-indianen. Page is vooral bekend geworden door Antelope canyon. Dit is een kloof, maar niet zomaar eentje. De vormen zijn heel bijzonder en pas sinds een jaar of 10 is de plek helemaal hot geworden. De kans is groot dat je er weleens wat foto's van hebt gezien, google het maar eens. Je kunt er alleen naartoe met een door de lokale indianen georganiseerde tour. We wisten dat het een populair tripje is, dus we reden dinsdagmiddag maar gelijk langs een van de kantoortjes die tours aanbiedt. Helaas: volgeboekt voor de rest van de week. Gelukkig zat er aan de overkant nog een kantoortje: zelfde verhaal. SHIT! Gauw richting het hotel om te checken of we misschien online nog ergens konden boeken voor de volgende dag en dat kon gelukkig! Alleen wel pas voor 17.00 uur, beetje jammer. De lichtval speelt namelijk een grote rol en die is 's morgens vroeg of aan het begin van de middag veel beter, maar we waren allang blij dat we toch nog een plekje konden krijgen. Prijzig uitje trouwens - de goedkoopste kaartjes gaan voor 48 dollar pp en dat voor nog geen 1,5 uur. De indianen willen met terugwerkende kracht nog wat genoegdoening en gelijk hebben ze.

In Page hebben we overnacht bij Clarion Inn (in een 6-persoons kamer haha!), een prima hotelletje. Daar tegenover ligt een restaurant dat volgens tripadvisor een aanrader zou zijn: Big John's Texas BBQ. Echt Amerikaans gegeten dus (heel! veel! lekker! vlees!) onder begeleiding van een heuse country-band. Leuke avond gehad en de hoeveelheid voedsel heeft er weer voor gezorgd dat Gerard de wacht heeft gehouden 's nachts :))

De volgende ochtend (woensdag) zijn we eerst naar Horseshoe Bend gereden, een andere bezienswaardigheid in Page. Dit is een plek net buiten de stad waar de Colorado-rivier een "haarspeldbocht" maakt en dat levert mooie plaatjes op, zie foto. Je moet een kwartiertje wandelen door los zand om er te komen, wat gezien de temperatuur (graad of 38) nog niet meeviel. Aan het eind van de middag dan eindelijk naar Antelope Canyon. We werden allemaal in open autootjes geladen waar zo'n 10 personen in pasten - we waren eindelijk een keertje de enige Nederlanders! Niet te geloven - waar je ook bent, overal om je heen hoor je Nederlands. Ook best veel Fransen, Aziaten natuurlijk en af en toe een verdwaalde Belg, maar wij kaaskoppen zijn toch echte reizigers hoor. Af en toe is het best gezellig om eens een praatje te maken met een landgenoot, maar als je ze op elke straathoek tegenkomt gaat dat toch wel een beetje ten koste van je vakantiegevoel vind ik. Anyway... Na een korte maar intense "ride" kwamen we bij (upper) Antelope canyon uit. En inderdaad, het is een heel bijzonder schouwspel waar we graag mooie plaatjes van zouden hebben geschoten (As, waar was je!!), maar door een combinatie van matige apparatuur en gebrek aan talent is dat helaas niet echt gelukt. We zullen een paar foto's plaatsen, maar ze doen absoluut geen recht aan de werkelijkheid.

Gisteren (donderdag) zijn we vanuit Page vertrokken richting onze volgende stop: Zion national park in Utah. Een trip van een uur of 2, dus we waren nog ruim op tijd om alvast in het park te gaan kijken. We moesten wel een stuk omrijden, want onze toegangsweg was afgesloten omdat een dag eerder een "rotsblokje" naar beneden was gekomen (zie foto). Vandaag hoorden we dat het ding 200 ton woog, pfff.... Gelukkig waren er geen mensen in de buurt, want die hadden het zeker niet na kunnen vertellen.

Ook Zion is weer supergoed georganiseerd; net zoals bij de andere parken waar we zijn geweest wordt er een shuttle-service aangeboden die op alle plaatsen komt die de moeite waard zijn. Je kunt je auto dus bij de ingang parkeren en verder gebruik maken van de shuttles die maximaal om de 15 minuten rijden. Bij alle stops zijn "hikes" uitgezet die variëren van eenvoudig tot supermoeilijk, voor elk wat wils. We hebben gisteren alvast wat rondgekeken en een paar korte wandelingen gedaan, tot een uur of 6. Daarna heerlijk gegeten bij het "spotted dog cafe" in Springdale. Tip: als je plannen hebt om de kant van Zion op te gaan dan is het een goed idee om accommodatie te zoeken in Springdale, een leuk dorpje vlakbij de ingang van het park. Het is ons niet gelukt om daar iets te vinden, alles zat vol. Wij zitten in Hurricane, op een half uurtje rijden van Zion. Ook prima hoor, maar Springdale is handiger én leuker.

Vanmorgen (vrijdag) de wekker weer vroeg gezet voor onze dag in Zion. Er werden temperaturen van ongeveer 38 graden verwacht, dus een flinke voorraad water mee, wandelschoenen aan en gaan met die banaan. Ondanks de tropische temperaturen was het een heerlijke dag - we zijn nog niet eerder in Zion geweest en ook dit park is absoluut de moeite waard. Wat een plaatjes weer... We hebben de blaren op onze voeten gewandeld en om 17.00 uur waren we echt aan het eind van ons latijn. Het is nu 21.00 uur - we hebben net gegeten en zitten uit te buiken op onze kamer. Wat is reizen trouwens tegenwoordig toch eenvoudig geworden. Een paar jaar geleden zaten we nog te klooien met kaarten, moest je bellen met hotels om te checken of er nog kamers waren, kon het zomaar gebeuren dat je fotorolletje vol was en werden er nog ansichtkaarten verstuurd. Als je nu ergens wilt eten waar je niet bekend bent kijk je even op tripadvisor welk restaurant goed beoordeeld wordt en de navigatie zet je er voor de deur af. Het is allemaal wel iets minder avontuurlijk geworden, maar wel een stuk simpeler! :)

Morgenochtend op naar de laatste stop van deze reis: Vegas baby!!! Rest van het verslag volgt...

Zondag 27 september
En jawel, sinds gisteren zijn we in Las Vegas!! De rit hier naartoe was maar een uur of 2, dus dat gaf ons voldoende tijd om nog even bij de Hoover Dam te gaan kijken, op een half uurtje van Las Vegas. We hadden geen zin om de officiële rondleiding nog een keertje te doen (been there done that :), maar we wilden de dam nog wel een keer zien en er blijkt in 2010 een grote brug naast te zijn gezet waarvandaan je de dam kunt fotograferen. We zijn er maar even geweest, want de hitte (het was weer tegen de 40 graden) dreef ons al snel de auto weer in.
En nu zijn we dan eindelijk in LV! We hadden het hotel al vanuit Nederland geboekt omdat we hier in het weekend zouden zijn en iedere oelewapper weet dat je een bezoekje aan Las Vegas eigenlijk NIET in het weekend moet plannen omdat dan alle prijzen een paar keer over de kop gaan. Foutje van de organisatie :)) Na het inchecken in ons hotel (Tuscany suites) zijn we meteen richting de Strip gewandeld om alle gekheid in ons op te nemen én natuurlijk wat centen te laten rollen in de casino's. We zouden nog wel iemand weten die hier haar ogen uit zou kijken en nooit meer naar bed zou willen, maar maak je geen zorgen hoor ma, we noemen geen namen :) Wat een gekkigheid is het hier - we zijn geen van tweeën uitgesproken liefhebbers van grote steden, maar Las Vegas heeft echt wel iets bijzonders. Vanuit Nederland hadden we ook alvast een show geboekt voor gisteravond: Le Rève in het 5-sterren hotel Wynn. Als je ooit in Las Vegas bent: ga naar deze show!!! Wat er allemaal gebeurt is met geen pen te beschrijven. Het theater is zodanig gebouwd dat je er met je neus bovenop zit, dus je kunt de acteurs/dansers/acrobaten (of hoe je ze ook moet noemen) gewoon in de ogen kijken en dat maakt het nog eens extra bijzonder. Wat een geweldig spektakel was het, echt de kers op onze vakantietaart... (hier kun je een korte impressie vinden: http://www.wynnlasvegas.com/Entertainment/LeReve/Video)

Vandaag - onze laatste dag - hebben we het rustig aan gedaan. Vanmiddag lekker bij het zwembad gelegen en we gaan zo nog ergens ons buikje rond eten bij een van de buffetten die op de strip worden aangeboden. Morgenmiddag vliegen we - helaas zonder jackpot maar mét een koffer vol mooie herinneringen - terug naar Nederland en we kunnen weer terugkijken op een heerlijke, afwisselende reis. Amerika is gewoon een heel prettig vakantieland; vooral het westen heeft veel te bieden wat betreft natuur, strand, steden, entertainment én lekker weer natuurlijk! Bedankt weer voor het meereizen!

Liefs,
Gerard & Heleen