Abel Tasman NP - Kaikoura

G'day!

Het wil verdorie maar niet lukken met het plaatsen van de foto's! We hadden een stelletje leuke/mooie geselecteerd en verkleind, maar nou krijgen we ze niet geplaatst. Irritant! We gaan proberen het opgelost te krijgen.

Afijn, ik zag dat het verslag van de Marlborough Sounds per ongeluk dubbel is geplaatst. Foutje. Kan het niet veranderen ivm de reacties, jammer dan.

Back to business! Afgelopen dinsdag zijn we van Picton naar Kaiteriteri, vlakbij het Abel Tasman National Park, gereden. De afstand viel wel mee, maar aangezien je hier in NZ gemiddeld maar zo'n 75 km per uur aflegt ben je al gauw een tijdje onderweg. Gelukkig zijn de plaatjes die je vanuit de auto te zien krijgt meer dan de moeite waard! Bij de toeristeninformatie in Motueka hebben we een excursie voor de volgende dag geregeld. Eigenlijk was de bedoeling dat we zouden gaan zee-kayaken, maar Gerard zag het toch niet zitten. Uiteindelijk hebben we gekozen voor een boottrip langs de hele kustlijn van het park, waarbij we op de terugweg werden gedropt voor een wandeling van een uur of 2,5. Het had de hele nacht van dinsdag op woensdag gehóósd; toen we wakker werden scheen gelukkig het zonnetje weer. Op de boot (een katamaran die nogal rap ging) was het koud, maar eenmaal aan land was een t-shirtje voldoende. De wandeling was zéér de moeite waard. Toen we weer werden opgepikt door het bootje was het eb en kon de boot niet aanleggen aan het strand; iedereen moest tot z'n kruis door het water waden om bij de boot te komen. Sommige heren namen hun wederhelft op de rug om ze als ware ridders droog bij de boot af te leveren, ik vraag me af waarom Gerard dat niet bij mij heeft gedaan:-) We waren rond 16.30 weer terug in Kaiteriteri, waarna we even een wasjes hebben gedraaid in het motel.

We besloten om 's avonds naar Motueka te rijden om te eten, een wat groter plaatsje 13 km verderop. Op de terugweg kregen we groot licht van een tegenligger en, jawel, een eindje verderop werden we aangehouden door de politie en hadden we onze eerste "speedingticket" te pakken hahaha! Nou ja, eigenlijk was het niet zo grappig want het kost verdorie 120 dollar voor 17 km overschrijding! (67 km waar 50 was toegestaan) Wel een superaardige agent trouwens, hij heeft ons nog allerlei tips gegeven voor de route van vandaag. Hij voelde zich toch een tikkie bezwaard geloof ik. Gelukkig nam hij genoegen met onze gewone rijbewijzen, want onze internationale rijbewijzen (waarvan ons op het hart was gedrukt dat die VERPLICHT zijn in NZ) zijn we dus kwijt. Die komen waarschijnlijk als we thuis zijn ergens onderuit de koffer gerold.

Vandaag zijn we aan de oostkust, in Kaikoura, aangekomen. Onderweg hebben we weer allerlei soorten landschappen langs zien komen, dus de reis van 5 uur was absoluut niet vervelend. Gerard is intussen behoorlijk bedreven in het links rijden, al blinkt onze voorruit nog steeds enorm! ;-) We overnachten in de Kaikoura Cottage Motels waar we een eigen huisje hebben met uitzicht op de bergen. Ligt supermooi en het huisje is, zoals we gewend zijn, hartstikke schoon en compleet ingericht. Vanmiddag hebben we nog even een stukkie over het strand en door het durp gewandeld en morgen gaan we ...... WHALEWATCHEN!!!! Nou maar hopen dat die walvissen er rekening mee houden dat wij ons er enorm op hebben verheugd om ze in actie te zien! We hebben begrepen dat je hier bijna 100% kans hebt om ze te zien, maar je weet het natuurlijk nooit helemaal zeker. In totaal zijn we zo'n 2,5 uur op zee, verslag volgt...

See ya!
Gerard & Heleen

Ps.
Rob & Lia: don't worry mate, we hebben wel een druk schema, maar het voelt zeker wel als vakantie! In december hebben we nog tijd zat om het rustig aan te doen :-). De Steinlager hebben we geproefd, niks mis mee, maar onze voorkeur gaat uit naar Tui!
Frank & Geert: houden jullie ons op de hoogte van de ontwikkelingen? We hopen dat Jumbo besluit het hoofdkantoor te verhuizen naar Groningen...
Naomi: wat jammer dat het snertweer is in NL! Wij mogen tot op heden echt niet klagen, het is niet zo warm (rond 18 graden) maar de zon laat zich iedere dag zien.
Karin: zeker een keer doen! Enne... leuke bijkomstigheid: er lopen hier zeer smakelijke kiwi's rond! (en dan niet het vogelsoort)
Dyane: jammer dat het kayaken niet door is gegaan, moet jij toch een keertje onze beurt komen overnemen! Is het intussen wat rustiger?
Toos: wat eten de Kiwi's... Het menu is behoorlijk geïnspireerd op de Engelse keuken, dus 's morgens bacon & eggs (wat een straf, NOT) en
's avonds vis, een steak, een "roast", kip etc etc. Afhankelijk van het restaurant wordt dat lekker of minder lekker aangekleed. Al met al eten we hier over het algemeen prima. Helaas betekent dat ook dat we er ons geen van beiden verheugen op verheugen om weer op de weegschaal te gaan als we weer thuis zijn, oefff....
As: ja, dat bakkie had een glazen bodem, was inderdaad best eng!
Iedereen die verder nog via de blog of via e-mail heeft gereageerd: bedankt en hartstikke leuk dat jullie met ons meereizen!