Colesberg - Graaff Reinet - Addo Elephant Park
Door: Heleen
Blijf op de hoogte en volg Kiwistobe
14 Oktober 2011 | Zuid-Afrika, Pretoria
Ha mede-reizigers!
Het is donderdag 13 oktober en we zijn gisteren aangekomen in het Addo Elephant Park. De reis hier naartoe ging grotendeels door een gebied dat de “Karoo” wordt genoemd, een dor, heet, woestijnachtig gebied met eindeloze wegen en vergezichten. Maandagochtend zijn we vertrokken uit Clarens na een prima ontbijt en een praatje met de eigenaar van de B&B. Normaalgesproken zijn we eigenlijk geen enorme B&B-fans, maar we hebben gemerkt dat het als voordeel heeft dat je wat meer contact hebt met de “locals”. Ook deze dame was graag bereid het e.e.a. te vertellen over het stadje, de omgeving en Zuid-Afrika in het algemeen. Tot nu toe hebben we alleen nog maar witte B&B-eigenaren getroffen en over het algemeen hebben ze weinig vertrouwen in de toekomst van Zuid-Afrika. Het is lastig om als buitenstaander te begrijpen hoe deze samenleving in elkaar zit. Wat ons als toeristen in elk geval opvalt is dat er nog steeds grote verschillen zijn tussen zwart en wit; het komt bijvoorbeeld nauwelijks voor dat we op terrasjes of in restaurants zwarte mensen tegenkomen, behalve in de bediening dan… Ook al het werk aan de weg wordt door zwarten gedaan, alleen is het “baasje”dan weer wit. En de dorpen/stadjes zijn ook heel duidelijk opgedeeld in een wit (lees rijk) en zwart (lees arm) deel. Voor ons moeilijk te bevatten en we hebben al heel wat discussie gehad over de vraag hoe deze situatie veranderd zou kunnen worden, maar da’s niet zo eenvoudig natuurlijk. Het geeft ons toch soms wel een ongemakkelijk gevoel om hier als “rijke” blanke rond te lopen. Lastig lastig…
Maar goed, genoeg zware kost, verder met de vakantieverhalen! Maandag hebben we dus vooral kilometers gevreten. We kwamen rond 17.30 aan in Colesberg, een weinig aantrekkelijk dorp halverwege onze route. De B&B, Colesview Guesthouse (www.colesviewguesthouse.co.za), was weer prima. Wel, zoals gebruikelijk, weer een fort: helemaal omheind, zelfs de auto werd op eigen terrein in een kooi achter slot en grendel gezet, hoewel het dorp volgens de eigenaren vrij safe was. Uhuh… ’s Avonds gegeten in een pub met wat vage locals, maar we kregen er een héérlijke pizza voorgeschoteld. In de parken hebben we tot nu toe nog nauwelijks (grote) katten gezien, maar daarbuiten lijkt het wel of ze ons achtervolgen! Gelukkig niet zoals in Zuid-Europa waar je alleen maar scharminkeltjes ziet, maar bijna overal waar we komen loopt een kat rond. Zo ook in de pub van maandagavond, iedereen vond het heel normaal dat de kat op de bar lag te slapen:)! Na een lange, hete dag (32 graden) prima geslapen.
De volgende ochtend bleken ook deze B&B-eigenaren zin te hebben in een praatje. Ze zijn allebei geboren in Zimbabwe en naar Zuid-Afrika gekomen toen het daar begon te rommelen. Ze zijn ervan overtuigd dat het met ZA dezelfde kant opgaat als met Zimbabwe en dat de blanken binnen nu en een paar jaar een groot probleem hebben. Blijkbaar vertrekken er nu al veel blanken naar landen als Nieuw-Zeeland en Engeland omdat ze bang zijn voor wat ze te wachten staat. Ze vertelden ook dat de boeren in 2013 30% van hun land moeten inleveren. Geen idee wat er waar is van deze verhalen, maar dat dit land de nodige (grote) problemen heeft is duidelijk…
Het was weer een hete dag, maar gelukkig hadden we deze keer niet zo’n lange rit voor de boeg, ongeveer 200 km. De bestemming was Graaff Reinet, een van de oudste stadjes van ZA met heel veel wat ze noemen “Dutch-colonial” huizen en gebouwen. Het stadje lijkt in niets op wat we tot nu toe gezien hebben, je waant je in Europa. We hebben een museum bezocht, het Graaff Reinet House, waarin een hoop spullen uit die tijd tentoongesteld worden. Wel aardig. Verder hebben we die middag rondgereden en –gelopen in het Camdeboo Park, een nationaal park dat om het stadje heen ligt. Ook de Valley of Desolation, gigantische rotsformaties die door een of ander geologisch fenomeen er behoorlijk spectaculair uitzien. Onderweg reed Gerard bijna over een joekel van een monitor lizard heen, die midden op de weg van het zonnetje lag te genieten. Helaas was ie net iets te snel vertrokken om er een goede foto van te maken. Ook kwamen we een Leopard Toirtoise tegen, een grote landschildpad van zo’n 70 cm schatten we. ’s Avonds prima gegeten bij restaurant “Die Kliphuis”, om de hoek bij de B&B. Leuk tentje.
De volgende dag (woensdag 12 okt) richting de kust, naar het Addo Elephant Park. Dit is het laatste Big Five park waar we tijdens deze reis komen, dus we hoopten hier die verrekte katten eindelijk tegen te komen :). We zijn vrij vroeg aangekomen, dus hadden ruim de tijd om nog door het park te rijden. Allerlei moois gezien maar geen katten, helaas . Rond 16.30 reden we bij een waterput en daar was te zien wat iedereen wil zien die naar Addo komt: ontelbare olifanten die met z’n allen aan het poedelen waren. Hopelijk komt het een beetje over op de foto’s, het was echt súper om te zien. Vandaag hebben we weer rondgereden in het park en bij de waterput speelde zich weer hetzelfde tafereel af, je kunt er uren naar kijken… Het kamp is trouwens heel prettig, verschillende soorten huisjes ) die allemaal uitkijken op het park. Vanmiddag kwam een kudde olifanten vlak voor ons huisje langs! Heerlijk park wat ons betreft.De weersvoorspelling voor de komende dagen was niet best, het zou een graadje of 18 worden en bewolkt, maar het was toch nog 21 graden en de zon heeft zich regelmatig laten zien. Het is nu 18.00 uur, hopelijk lukt het om de blog vanavond nog geplaatst te krijgen.
Dat was het weer even voor nu, gelukkig niet zo’n lap tekst deze keer. Bedankt voor de reacties weer, erg leuk om te lezen :). Hopelijk gaat het goed met jullie!!!
Veel groeten uit Addo,
Gerard & Heleen
Ps. internet blijft lastig, helaas is deze verbinding te traag om foto's te uploaden :-(. Volgende keer weer!
Het is donderdag 13 oktober en we zijn gisteren aangekomen in het Addo Elephant Park. De reis hier naartoe ging grotendeels door een gebied dat de “Karoo” wordt genoemd, een dor, heet, woestijnachtig gebied met eindeloze wegen en vergezichten. Maandagochtend zijn we vertrokken uit Clarens na een prima ontbijt en een praatje met de eigenaar van de B&B. Normaalgesproken zijn we eigenlijk geen enorme B&B-fans, maar we hebben gemerkt dat het als voordeel heeft dat je wat meer contact hebt met de “locals”. Ook deze dame was graag bereid het e.e.a. te vertellen over het stadje, de omgeving en Zuid-Afrika in het algemeen. Tot nu toe hebben we alleen nog maar witte B&B-eigenaren getroffen en over het algemeen hebben ze weinig vertrouwen in de toekomst van Zuid-Afrika. Het is lastig om als buitenstaander te begrijpen hoe deze samenleving in elkaar zit. Wat ons als toeristen in elk geval opvalt is dat er nog steeds grote verschillen zijn tussen zwart en wit; het komt bijvoorbeeld nauwelijks voor dat we op terrasjes of in restaurants zwarte mensen tegenkomen, behalve in de bediening dan… Ook al het werk aan de weg wordt door zwarten gedaan, alleen is het “baasje”dan weer wit. En de dorpen/stadjes zijn ook heel duidelijk opgedeeld in een wit (lees rijk) en zwart (lees arm) deel. Voor ons moeilijk te bevatten en we hebben al heel wat discussie gehad over de vraag hoe deze situatie veranderd zou kunnen worden, maar da’s niet zo eenvoudig natuurlijk. Het geeft ons toch soms wel een ongemakkelijk gevoel om hier als “rijke” blanke rond te lopen. Lastig lastig…
Maar goed, genoeg zware kost, verder met de vakantieverhalen! Maandag hebben we dus vooral kilometers gevreten. We kwamen rond 17.30 aan in Colesberg, een weinig aantrekkelijk dorp halverwege onze route. De B&B, Colesview Guesthouse (www.colesviewguesthouse.co.za), was weer prima. Wel, zoals gebruikelijk, weer een fort: helemaal omheind, zelfs de auto werd op eigen terrein in een kooi achter slot en grendel gezet, hoewel het dorp volgens de eigenaren vrij safe was. Uhuh… ’s Avonds gegeten in een pub met wat vage locals, maar we kregen er een héérlijke pizza voorgeschoteld. In de parken hebben we tot nu toe nog nauwelijks (grote) katten gezien, maar daarbuiten lijkt het wel of ze ons achtervolgen! Gelukkig niet zoals in Zuid-Europa waar je alleen maar scharminkeltjes ziet, maar bijna overal waar we komen loopt een kat rond. Zo ook in de pub van maandagavond, iedereen vond het heel normaal dat de kat op de bar lag te slapen:)! Na een lange, hete dag (32 graden) prima geslapen.
De volgende ochtend bleken ook deze B&B-eigenaren zin te hebben in een praatje. Ze zijn allebei geboren in Zimbabwe en naar Zuid-Afrika gekomen toen het daar begon te rommelen. Ze zijn ervan overtuigd dat het met ZA dezelfde kant opgaat als met Zimbabwe en dat de blanken binnen nu en een paar jaar een groot probleem hebben. Blijkbaar vertrekken er nu al veel blanken naar landen als Nieuw-Zeeland en Engeland omdat ze bang zijn voor wat ze te wachten staat. Ze vertelden ook dat de boeren in 2013 30% van hun land moeten inleveren. Geen idee wat er waar is van deze verhalen, maar dat dit land de nodige (grote) problemen heeft is duidelijk…
Het was weer een hete dag, maar gelukkig hadden we deze keer niet zo’n lange rit voor de boeg, ongeveer 200 km. De bestemming was Graaff Reinet, een van de oudste stadjes van ZA met heel veel wat ze noemen “Dutch-colonial” huizen en gebouwen. Het stadje lijkt in niets op wat we tot nu toe gezien hebben, je waant je in Europa. We hebben een museum bezocht, het Graaff Reinet House, waarin een hoop spullen uit die tijd tentoongesteld worden. Wel aardig. Verder hebben we die middag rondgereden en –gelopen in het Camdeboo Park, een nationaal park dat om het stadje heen ligt. Ook de Valley of Desolation, gigantische rotsformaties die door een of ander geologisch fenomeen er behoorlijk spectaculair uitzien. Onderweg reed Gerard bijna over een joekel van een monitor lizard heen, die midden op de weg van het zonnetje lag te genieten. Helaas was ie net iets te snel vertrokken om er een goede foto van te maken. Ook kwamen we een Leopard Toirtoise tegen, een grote landschildpad van zo’n 70 cm schatten we. ’s Avonds prima gegeten bij restaurant “Die Kliphuis”, om de hoek bij de B&B. Leuk tentje.
De volgende dag (woensdag 12 okt) richting de kust, naar het Addo Elephant Park. Dit is het laatste Big Five park waar we tijdens deze reis komen, dus we hoopten hier die verrekte katten eindelijk tegen te komen :). We zijn vrij vroeg aangekomen, dus hadden ruim de tijd om nog door het park te rijden. Allerlei moois gezien maar geen katten, helaas . Rond 16.30 reden we bij een waterput en daar was te zien wat iedereen wil zien die naar Addo komt: ontelbare olifanten die met z’n allen aan het poedelen waren. Hopelijk komt het een beetje over op de foto’s, het was echt súper om te zien. Vandaag hebben we weer rondgereden in het park en bij de waterput speelde zich weer hetzelfde tafereel af, je kunt er uren naar kijken… Het kamp is trouwens heel prettig, verschillende soorten huisjes ) die allemaal uitkijken op het park. Vanmiddag kwam een kudde olifanten vlak voor ons huisje langs! Heerlijk park wat ons betreft.De weersvoorspelling voor de komende dagen was niet best, het zou een graadje of 18 worden en bewolkt, maar het was toch nog 21 graden en de zon heeft zich regelmatig laten zien. Het is nu 18.00 uur, hopelijk lukt het om de blog vanavond nog geplaatst te krijgen.
Dat was het weer even voor nu, gelukkig niet zo’n lap tekst deze keer. Bedankt voor de reacties weer, erg leuk om te lezen :). Hopelijk gaat het goed met jullie!!!
Veel groeten uit Addo,
Gerard & Heleen
Ps. internet blijft lastig, helaas is deze verbinding te traag om foto's te uploaden :-(. Volgende keer weer!
-
14 Oktober 2011 - 20:18
Roel:
Zuid-Afrika is een beetje als Cuba als ik het zo lees: wanneer je het nog in de orginele vorm wilt zien moet je snel zijn... (zoals jullie dus)... -
15 Oktober 2011 - 10:57
Anita :
Jemig wat schrijf je boeiend... nieuwe carriére??
-
15 Oktober 2011 - 21:38
Gemma:
Dagsê Gerard en Heleen,
hoe gaan die reis? Alles gesellig en nie befoeterd als ek so lees. Grote kitsie al gesien? Seg nie "poes" want poes is “poes van vrou”. Vrouwtjespoes is wyfiekat. Snappie?
Ek geniet van jou verhaal en mooi foto’s van volstruise, dikhuiden, langnekkamelen en omgewing.
It is nou tyd om te groet, ek ga doedoes.
Totsiens!
-
16 Oktober 2011 - 10:04
Toos:
Tjaaa, als ik dan die reactie van Gemma lees, da klapt my die smoel toe! Groeties van my. xx -
16 Oktober 2011 - 17:29
Anne-Pauline:
Ja hoor.....! De Orsen zijn weer goed bezig. Dat doe ik ze niet na.
Leuk, die ontmoetingen en meevallers bij de Bed and Breakfast-adresjes.
En de foto's zijn wederom mooi !
Liefs
-
17 Oktober 2011 - 11:41
Tjitske:
Wauw! Wat een gave foto van Valley of Desolation. Wat is Nederland toch een vlak landje.. Geniet nog van jullie reis, lijkt me super om mee te maken en te beleven -
17 Oktober 2011 - 14:58
Dyane:
Leuk leuk leuk! Mooi hoor die olifanten! Wel triest te horen dat er nog zoveel verschillen zijn tussen mensen. Geniet ontzettend van de laatste week! x
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
